روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: تشکیل «دولت کریمه» از آرزوهای همیشگی پیروان اهل‌البیت علیهم‌السلام بوده و هست. در دعای افتتاح این خواسته مطرح شده و برای آن ویژگی‌هائی مانند عزتمند شدن اسلام و مسلمین، ذلت نفاق و منافقین، دعوت به اطاعت خدا، نشان دادن راه خدا به عموم مردم و برخورداری از کرامت در دنیا و آخرت برشمرده شده است. اگر دولتی با این ویژگی‌ها تحقق یابد، می‌تواند علاوه بر تأمین تمام خواسته‌های مادی و معنوی مردم خود، الگوی مقبولی هم برای سایر ملت‌ها باشد.
انقلاب اسلامی، تلاشی برای نزدیک شدن به «دولت کریمه» بود ولی اکنون ما با چنین دولتی فاصله زیادی داریم. از دولت چهاردهم انتظار تبدیل شدن به دولت کریمه نداریم ولی اگر رئیس جمهور منتخب که از سخنانش پیداست با قرآن و نهج‌البلاغه آشنائی دارد، در انتخاب همکاران خود به ویژه مدیران ارشد با دقت عمل کند شاید بتواند یکی دو گام در جهت نزدیک شدن به دولت کریمه بردارد.
برای نزدیک شدن به دولت کریمه باید دکتر پزشکیان در انتخاب وزرا، سایر اعضاء دولت و مدیران کلیدی کشور دقت زیادی کند. ویژگی‌هائی از قبیل جوان بودن، سابقه پست‌های بالا نداشتن و از خود وزارتخانه‌ها بودن را می‌توان معیارهای مناسبی دانست ولی اینها اولویت ندارند و در مراحل بعدی باید مورد توجه قرار بگیرند. معیار اصلی، کاردان بودن و سلامت نفس است. درباره سایر معیارها این نکات قابل تأمل را باید مورد نظر داشته باشید که اگر میان یک جوان تازه‌کار و یک سالمند باتجربه که سلامت نفس خود را در عمل به اثبات رسانده مخیر شوید، قطعاً دومی برای کشور مفید است. در وزارتخانه‌ای اگر نیروی کارآمد دارای سلامت نفس وجود نداشت، نیروی کارآمد واجد سلامت نفس خارج آن وزارتخانه برای عهده‌دار شدن مسئولیت آنجا ارجح است. همینطور از نیروهائی که در مسئولیت‌های قبلی کارآمدی و سلامت نفس خود را به اثبات رسانده‌اند نباید غفلت شود.
نتیجه این می‌شود که آن سه میعار در عین حال که می‌توانند در انتخاب وزرا و دستیاران کلیدی شما مؤثر باشند، نباید اصل به حساب بیایند و از معیار اصلی صرفنظر شود. معیار اصلی باید کارائی و سلامت نفس افراد باشد. کارائی و سلامت نفس را در سطور بعدی تعریف خواهم کرد ولی قبل از آن لازم است این نکته را متذکر شوم که نیروهای جوان بی‌تجربه و امتحان پس‌نداده برای دولت شما که بار سنگینی بر دوش دارد ممکن است مفید نباشند. از آنها باید در رده‌های پائین‌تر استفاده شود تا از یکطرف تجربه کسب کنند و از طرف دیگر امتحان صداقت و سلامت پس بدهند و برای پذیرش مسئولیت‌های بالاتر در آینده آماده شوند.
در تعریف «کارائی و سلامت نفس» مطالب زیادی می‌توان ارائه داد ولی در قالب مقالات کوتاه شاید این نکته کافی باشد که اگر فردی بر کاری که به عهده او گذاشته می‌شود مسلط باشد و فقط کاری را انجام بدهد که به آن اعتقاد دارد، می‌توان او را برخوردار از «کارائی و سلامت نفس» دانست. بنابراین، افراد بی‌تجربه و کسانی که به صورت دستوری عمل می‌کنند، از این تعریف خارجند و نمی‌توانند برای کشور مفید باشند.
برای شفاف شدن این تعریف، به نمونه‌هائی از مواجهه خودم با مسئولین در بالاترین سطوح اجرائی کشور در دولت‌های گذشته اشاراه می‌کنم که وقتی از آنها می‌پرسیدم آیا این کار که انجام می‌دهید را قبول دارید یا نه؟ می‌گفتند نه قبول نداریم و معتقدیم به نفع کشور نیست ولی چون دستور است آن را انجام می‌دهیم. تصدیق می‌فرمائید که این روش قطعاً به زیان کشور است. شما آقای رئیس جمهور منتخب در صورتی موفق خواهید شد که به همکارانتان مجال بدهید کاری را که قبول ندارند انجام ندهند حتی اگر دستور مستقیم شما باشد. یکی از وزرای خارجه که خدمات شایسته‌ای به کشور انجام داده، در جمع همکاران خود در وزارت خارجه گفت: «ما معتقدیم در فهم سیاست خارجی مجتهدیم ولی در اجرا باید مقلد باشیم.» این تفکر از ریشه غلط است زیرا کسی که مجتهد است، عقلاً، شرعاً و عرفاً نمی‌تواند مقلد باشد.
شما آقای رئیس جمهور منتخب، این پوسته را باید بشکنید و فرهنگ غلط «المأمور معذور» را از حکمرانی این کشور حذف کنید تا کارائی و سلامت واقعی جای خود را پیدا کند. اکنون که در آستانه انتخاب اعضاء دولت خود هستید، این یادآوری می‌تواند به شما کمک کند تا دولتی به وجود بیاورید که ایران را لااقل یکی دو قدم به دولت کریمه نزدیک کند.
